“Sosyal Devlet İlkesi”, “Laik Eğitim İlkesi” ve de “Eğitimde Birlik İlkesi” gibi ilkelerden sapma,Türkiye genelinde olduğu üzere Güneydoğu Bölgesi’nde de içinde yaşadığımız olumsuzlukları ortaya çıkarmış bulunuyor.

Dilerseniz “”Sosyal Devlet İlkesi” üzerinde duralım.

Sosyal devletin özellikleri arasında;devletin ezilen kesimden yana tavır sergilemesi ve gelir dağılımında adaleti amaçlaması, zor durumda olanların ihtiyaçlarının devlet tarafından karşılaması, sosyal politikalarla birlikte sosyal ve kültürel faaliyetleri düzenlemesi ve sosyal güvenliğin devletin güvencesi altında olması gibi konular sayılabilir.

Bilindiği üzere Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nda devletin nitelikleri belirtilirken sosyal devlet sıfatı da kullanılmıştır.

Sosyal Devlet İlkesinden Sapınca?

Gelelim Güneydoğu Bölgemize.

Güneydoğu Anadolu günümüzde bile şeyhler, hocalar,mollalar ve ağaların egemenliğinde, dinci gericilikle feodal faşizm kolkola olduğu bir coğrafyadır.

Bölgede, “Evliya” ya da “ermiş” olduğu varsayılan, ancak dini bilgilerinin ya da inançlarının hiçbir şekilde sorgulanmasına izin verilmeyen şeyhler vardır.Şeyhler,belirli zamanlarda Güneydoğu illerini dolaşırlar.Yıllar öncesi GAP Bölge İdaresi’nin eğitim çalışmaları için Batman’a gittiğim sırada Adıyaman’dan gelen bir şeyh için binlerce çadırın kurulduğunu ve müridlerin oraya şeyhlerinin dualarını almaları için geldiklerini görmüştüm.

Kitleler, diğer bölgelerden daha yüksek bir düzeyde IŞİD’e, ülkeyi “darbe” tezgahıyla kan gölüne çeviren FETÖ unsurlarına,Menzil’e,Süleymancılar’a ve benzerlerine biat etmeye devam ediyor.

Neden böyledir? Cevabı çok basite indirgenirse;yoksul bırakılarak bu dünyadan umudu kesen kitlelerin çözümü öteki dünyada aramasından kaynaklandığı söylenebilir.

Bölgede yoksulluğun giderek derinleşmesi, “Sosyal Devlet İlkesi”nden ödün vermenin,ekonomi-politikada neo-liberal politikalarla tarıma,ekonomiye ve sosyal gereksinmelere yön vermenin bir sonucudur.

Güneydoğu, Şeyhler, Hocalar Mollalar Ve Ağalardan Nasıl Kurtulur?

Güneydoğu sorununun kökeninde, bölgenin feodal yapısı ve geri kalmışlık sorunu vardır.Sorun,aynı zamanda ayrılıkçı hareket tarafından kullanılıyor.

Bu durum, işsizlik ve de yoksulluğu yaratıyor. İşsizlik;opraksızlık, toprak yetersizliği ve bölgedeki sanayi ve hizmet sektörünün eksikliğinden besleniyor.

Soruna çözüm yollarının aranmasında ekonomik yapı, bir başka deyişle üretim biçimi ve ilişkileri temel alınmalı. Bu bağlamda öncelikle üzerinde politika yapılan yöre insanlarının seslerine de kulak verilmeli.

Çözümün birinci ayağı,“Sosyal Devlet İlkesi”nin gerçekleştirilmesi.Bölgede “Sosyal Devlet İlkesi’nin gerçekleştirilmesi;

• Kalıcı bir toprak reformunun yapılması,

• Toprak reformu ile birlikte çiftçilerin kooperatif örgütlenmesini egemen kılınması,

• Kamu yönlendiriciliği ve egemenliğinde tarımsal sanayinin kurulmasından geçiyor.

İkinci ayağı da, şeriat eğitimi yerine Türkiye’de Cumhuriyet ile başlatılan ulusal ve laik eğitim ve eğitim birliği ilkesinin yeniden güçlü bir şekilde yaşama geçirilmesi.

Aslında,değinilen konular salt Güneydoğu’yu değil,bütün Türkiye’yi ilgilendirmiyor mu?

“Sosyal Devlet İlkesi”,“Laik Eğitim İlkesi” ve de “Eğitimde Birlik İlkesi”nin bozulması,Türkiye’nin bugünü ve geleceği açısından toplumsal, ekonomik ve siyasal birçok olumsuzluğu beraberinde getirdi.