Yaşamın çeşitli kesitlerinde 
uygulanabilir bir yöntemdir,
Göz boyamak...
Herkes bu ustalığa erişemez !

Yükselmek mi istiyorsun ?
Göz boyama geçerli yöntemdir,
Üstelik artısını da ! koyarsan.

Koltuk hep varkalsın mı ?
Güç sahibine göre tavır alırsan.

Tepki çekmemek mi istersin ?
Görmek istediğini... gösterirsen.

Siyasette de... tekrar edilen,
Bir izleme halidir göz boyama.
Kullanan için... mutlu anları olan,
Ama mutlu dönemleri... olmayan.

Az yapıp... çok göstermek.
Yapmadan... yapmış göstermek.
Kötü olanı... iyi göstermek.
Sonuçta... Gösterişle aldatmak !

Son günlerin manşetine...

Boyama, her zaman işe yaramaz.
Yasal sorunlarda... Etik sorunlarda,
Boyacılık... olmaz !
Olsa da... Güveni çok sürmez.
Hele de Etik... Bir yüce duygudur ki,
Bildiri’lerle... sıvanmaz !

***

Bir göz boyama Rusya’dan...

Leonid Brejnev... SSCB’nin Devlet Başkanıydı, 1964 - 1982 yıllarında.
Stalin benzeri sert bir adamdı.

Mühendis Makaroviç... Müdürdü.
Örnek bir işletmenin başındaydı.
Fabrika yönetim binasının önü,
Yeşil çimenliğe ayrılmıştı.
Başına da bir tabela dikmişlerdi :
“Çimlere basmak yasaktır“ !

Yetmişli yıllardı...
Fabrika Brejnev tarafından,
Ziyaret edilecekti.
Ekim ayıydı. O mevsimde çimler,
Çoktan... sapsarı olmuştu !

Müdür emir verdi,
Boyacı pülverizatörü kullanıldı,
Çimler... zümrüt yeşili oldu !

Brejnev geldi...
Gözleri çimlere takıldı... espri ile,
Basmak yasak haa... Bize de mi !

Brejnev çimlerde yürümeye,
Herkes de gülmeye başlar.
Alkışlar... alkışlar !

Brejnev gelir... Müdürü kucaklar.
Şimdi göster fabrikanı Koçum der !
Müdür gezdirir gezdirir...
Bir de şilt verir.
O günden sonra da Brejnev,
Hep Müdürün arkasında durur !

Rus yazar Sergey Dovlatov,
‘Yabancı Kadın’ kitabında
anlatıyor...

***

Bir göz boyama da Biz’den...

Bodrum Bitez’de... 2016’larda,
Bir inşaat firması bir arsaya 80 kadar villa yapacaktı.
Ama üzerinde ağaçlar vardı.
Gerçi özel mülktü... kesme izni de alınmıştı.

Yanlış anlaşılırlar...
Çevrecilerin tepkisi ile karşılaşırlar,
Yeşil düşmanı... ilan edilirler !

Düşündüler taşındılar...
Fıstık çamı, çam, okaliptüs ve Kıbrıs akasyası olan 45 ağacı kökünden söktüler,
Hafriyatın döküldüğü ağaçlandırma alanına diktiler.

Ne varki...

İki hafta sonra ağaçların kuruduğunu gördüler.
Yine bir çözüm yolu düşündüler...
İnsanlara güzel göstermeliyiz dediler.
Ağaçları püskürtme boya ile,
Yeşile boyadılar !

İş bitti derken...

Tema gönüllüleri... boyama ağaçları gördüler de... Şok oldular !
Hemen müdahale ettiler.
İnşaatçılar yenilerinin dikilmesini
kabul ettiler.
İşi tatlıya bağladılar...

Neyse ki,
Darısı bizim başımıza derken,
Bildirici’ler...bir bölümü de olsa,
Acıyı... tatlıya bağladılar !

İyi Pazarlar...