Avrupa 2016 Futbol Şampiyonası son günlerde gündemimizin en önemli konusu…

Doğal olarak da Milli Takımımız…

Fatih Terim’den Arda’ya; Gökhan Gönül’ün transferinden genç yıldız Emre Mor’a kadar dolu dolu olan bu gündemin içindeyiz.

İlk maçta Hırvatistan’a Cuma günü de İspanya’ya yenilmemiz milli şalterlerimizi attırdı!

“Ooo Işıl Hanım, futboldan da iyi anlıyorsunuz” diyenlerinizi duyar gibiyim. Bunu biraz genel gazetecilik ilgisi olarak değerlendirebilirsiniz. Olayları izleme, dinleme, takip etme ve yorumlama gibi mesleki çakraları kullanınca kolay oluyor.

Neyse, “Milli şartellerimiz” atmış durumda. Bunu daha maçı izlerken anladım. Arka arkaya yenilen iki gol, takımımızı da umutlarımızı da bitirdi.

Tabii ki suçlular idari kadrodan teknik kadroya kadar takımın bütünü, hatta biz bile suçluyuz. Bazı insanları birden göklere çıkarıyor sonrada onlardan Konstantiniye burçlarına hayatı pahasına sancağımızı diken Ulubatlı Hasan özverisi bekliyoruz…

Bu da bizim kötü taraflarımızdan biri diye düşünüyorum. Yuhalamalar, aleyhte tezahüratlar ve bir sürü bize yakışmayan küfür.

Bu görüntüler, sahiplenmemiz ve milli takımımızı çok önemsediğimiz manasına da geliyor ama tepkilerimiz aşırı olunca yakışıksız oluyor.

Evet yenildik. Belki bu sefer gerçekten “Bitti”.

Fakat ders çıkaracağımız çok şey var. Başta futbol ve diğer branşlar da olmak üzere bir altyapı kampanyası başlatmalı ve birçok sporcu yetiştirmeliyiz mesela. Bir tane Arda yerine, o bölgede görev yapacak birçok değişik değerde futbolcumuz olmalı. On tane Çalanoğlu, 10 tane Oğuzhan, 10 tane Gökhan olsa fena mı olur.

Hırsla değil de, güçlü futbol bilgisiyle, tekniğiyle, taktiğiyle, sistemiyle, felsefesiyle, beden gücüyle ve inancıyla oynayacak binlerce milli futbolcuya ihtiyacımız var şimdi.

Ah yandık, bittik, yuuu vs… ile çözemeyiz meselemizi.

Bu alanda kökten bir sistem yenilenmesine gitmek gerekir.

Sadece futbolda ve sporda değil elbette.

Çocukların yetişeceği başarı getirmesi beklenen her alanda büyük bir eğitim ve uzmanlaşma projesi uygulamaya konulmalı.

Belki o zaman dünya devlerimiz olur Aziz Sancar gibi…

Hem milli hem de dünyaya örnek olur…