Ne kadar ağlarsan ağla; dünyanın birbirinden farklı bölgelerinde yaşanan eşitsizliklerin, adaletsizliklerin ve ayırımcılığın önünde bir sel bendi olup engelleyemezsin. Sen yine de ağla...

Ne kadar ağlarsan ağla; gelişmiş bir ülkede beş yaşında bilgisayar donanımlı okuluna başlayan bir öğrenci ile ülkemde aynı yaşta sokakta mendil satan bebenin arasındaki farkın acılığını anlatamazsın. Sen yine de ağla...

Ne kadar ağlarsan ağla; yıldızlarda yeni dünyalar hayali kuran çocuklara, hayatları gibi hayalleri de çalınmış kimsesiz çocukların çaresizliğini duyuramazsın. Sen yine de ağla...

Ne kadar ağlarsan ağla; beton binalarla çevrelenmiş bir avuç gökyüzüne hapis miniklere, yemyeşil park ve alanlarda özgürce koşamamanın ızdırabını haykıramazsın. Sen yine de ağla...

Ne kadar ağlarsan ağla; küçücük kalplerine şehit baba, dayı, amca ya da ağabey acısını sığdıran evlatları, dünyayı güzellik ve barışın kurtaracağına inandıramazsın. Sen yine de ağla...

Ne kadar ağlarsan ağla; köprü altı ve mezarlıklarda geceleyen çocukları, La Fonten masalları anlatarak avutamazsın. Sen yine de ağla...

Ne kadar ağlarsan ağla; bayramlarda seyranlarda uçuşan balonların ardı sıra bakakalan yetimlerle, bayramda sevinç duyamamanın hüznünü paylaşamazsın. Sen yine de ağla...

Ne kadar ağlasak da, sadece ağlama ve sızlamayla bu ülkenin yoksul ve kimsesiz çocuklarına huzur ve aydınlık dolu bir gelecek kuramayız. Ey halkım, bunu anla ve çocuklarımız için birlik ve dayanışma içerisinde ol. Bunun için kollarını sıva. Örgütlen. Demokratik platformlarda ve her fırsatta kimsesiz çocukların sesi ol. Çocuk tacizcilerine ve sömürücülerine karşı savaş aç. Unutmayalım ki çocuklarımıza parlak düşler kurabilecekleri bir ülke için mücadele etmezsek biz de çocuklarımız da hep ağlayacağız. Oysa tüm çocuklar mutlu ve sağlıklı bir geleceği hak ediyor. Güzel memleketimin güneş yüzlü, üzüm gözlü çocukları tıpki benim yaşadığım ülke Amerika’daki gibi en çağdaş ve ileri düzeyde eğitim imkanlarının sağlandığı, çocukların ve haklarının en demokratrik seviyede korunduğu bir toplumsal düzende yaşamayı hak ediyor...

Hedefimiz; çocuklarımızı Orta Çağ hurafelerinin ve çağdışı bir eğitim anlayışının hakimiyetinden kurtarıp, 23 Nisan 1920 Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin kuruluş gününü çocuklara armağan eden Mustafa Kemal Atatürk Paşamın gösterdiği gibi bilimin peşinden giden ‘’Fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür’’ nesiller yetiştirmek olmalı... Tüm çocuklarımızın, bu hedefe ulaştığmız Türkiye’de bir gün mutlaka yaşayacağı günlerin gelmesi temennisi ile 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramımız kutlu olsun diliyorum.