“50+1” mi?

Yoksa,

“40+1” mi olsun?

Benim gündemimde bu yok.

Çünkü “hukuk yoksa bütün bunlar nafile”dir, benim açımdan...

Bu sebeple:

Öncelikle adaletle ilgili bazı vecizeleri paylaşmak istiyorum:

“Adalet olmazsa düzen olmaz…”

“İyi olmak kolay,zor olan adil olmaktır…”

“Adalet mülkün temelidir…”

“Berlin’de hakimler var…”

“Adaletsizliği işleyen, çekenden daha sefildir…”

“Medeniyetin ilk şartı adalettir…”

“Hukuk yoksa, eğitim de sağlık da ekonomi de yoktur…”

“Üstünlerin hukuku değil, hukukun üstünlüğü esastır…”

“Bir masum mahkum olacağına, bin mahkum serbest kalsın…”

***

Gelelim konumuza…

Yargı Reformu teklifi TBMM’ye sunuldu ve Adalet Komisyonu’nda görüşülmeye başlandı.

Bir konunun altını çizeyim:

Az gelişmiş veya gelişmekte olan ülkelerde en çok kullanılan kelime “reform”dur…

Biz de de öyle.

Eğitim reformu, bilmem kaç kere…

Sağlık reformu…

Ekonomik reform…

Hatta dış politikada bile reform… “Monşerlere” son, ahbap çavuşlarla “reform”…

Sonuç:

Genelde “dağ fare doğurur”…

Yargı Reformu, 39 maddeden oluşuyor…

Ama maddelere geçmeyeceğim ve tartışmayacağım..

Ana başlıkları yazmak isterim:

Yargının en üst kuruluşu HSK, yani “Hakimler Savcılar Kurulu”…

Oluşumuna bakalım.

Çoğunluğunu Cumhurbaşkanı seçiyor, geri kalanları da Cumhurbaşkanının Genel Başkan olduğu ve meclisin çoğunluğunu teşkil eden parti seçiyor…

Üyeleri arasın da Adalet Bakanı var…

Yargının iki temel vasfı öne çıkar:

Bağımsız

Ve tarafsız…

Üst kurula bakınca bu nasıl gerçekleşecek?

Anayasa’nın amir hükmü var:

Görülmekte olan bir dava ile ilgili talimat verilemez, yorumda bulunulamaz…

Bunun aksine davranışlara pek çok kere rastlamadık mı?

Hakim teminatı…

Bu hem coğrafi teminatı ve hem de bulunduğu görev teminatını kapsar.

Coğrafi teminat sağlansa bile, Ağır Ceza Başkanı’nı Asliye Ceza Mahkemesi’ne tayin ederseniz, bu teminat ihlal edilmiş olmaz mı?

Ve temel ilke:

Kuvvetler Ayrılığı İlkesi

Yasama, yürütme ve yargı…

Birbirinden bağımsız…

Şimdi durum öyle mi?

Dünyanın medeni ülkelerinde “hakaret fiili” suç olmaktan çıkarıldı. Hatta bu ülkelere Azerbaycan ve Özbekistan da dahil…

Oysa bizde Türk Ceza Kanunu 299. maddesi rüzgar gibi biçiyor…

Kısaca:

Belirtmeye çalıştığım hususlar yerine getirilmediği müddetçe bir “reform”dan bahsetmek fazla iyimserlik olur…