Dün tüm dünya
küçük Suriyeli mültecinin
kıyıya vurmuş bedeninin arkasından ağlarken
biz yine bir avuç insan
sımsıkı kenetlendik…

Konak Belediyesi’nin Barış Günü Etkinlikleri kapsamında
Kemeraltı Sinyora Sinagogu’nda
tıpkı şarkıda dediği gibi
“Müslüman’ı, Yahudi’si, Rum’u”
bir araya geldik.



Sinagog’un bahçesine bir zeytin ağacı dikildi,
Müslüman’ı
Yahudi’si
Rum’u
zeytin ağacının
“can suyunu” verdi…

“Ne alaka” demeyin,
gerçi bizim Başkan sayesinde benim de aklım çok karıştı
ama siz yine de demeyin.

Bilmezsiniz,
Sema Pekdaş göreve geldiği günden beri
İzmir’de bir avuç kalmış olan biz gayrimüslimlere de kucak açtı.
Küçük ama değerli dokunuşlarla
bizi özel hem de çok özel hissettirdi.

Geçenlerde Musevi bir arkadaşla konuşuyoruz;
“Nesim biliyor musun?” dedim
“İzmir’deki tüm gayrimüslimleri bir bölgeye toplasan,
hepimiz aynı kişiye oy versek,
bırak belediye seçimlerinde etkili olmayı,
bir muhtar bile çıkaramayız,
bizim için bu yapılanlar
oy kaygısıyla değil,
yürekten gelen dokunuşlar,
işte o yüzden bu kadar değerli …”

Gerçek bu,
beğensek de beğenmesek de gerçek bu.
Peki, bu kadının derdi ne,
neden bize bu kadar destek oluyor?

Başkanın başından beri söylediği tek bir şey var;

“Biz İzmir'i birlikte oluşturduysak,
İzmir kültürü bu kadar farklı zenginliklere dayanıyorsa,
bu kadar farklı kültürler,
etnik kimlikler,
inançlar barış içinde yaşıyorsa
bütün dünya da böyle yaşayabilir.
Ellerimiz hep dostluk ve barış içinde sıkışsın.
Birbirimize saygı duyarak,
kentimize saygıyı yükselterek
barışı da yükseltelim…”

Geçenlerde yazmıştım;
barış cesaret ister
cesaret ise silahları bırakmaktadır…

Gördüğüm kadarıyla
söz konusu barış olduğunda
kadınlar daha cesur,
belki de savaşlarda en çok onların canı yandığı içindir.

Başkanın mektubu şöyle devam ediyor;

Barış doğuştandı,
doğal olan oydu.
Savaş ise öğretilen…
Evet, insanlık savaşı öğrendi.
Hayatta kalma mücadelesini,
savaşa tahvil etti.
Savaşmak için
sınırları,
renkleri,
kelimeleri,
inançları;
gücü elinde bulundurma tutkusunu bahane etti…

Bu sefer güç bir kadının elinde,
cesur bir kadının.
Ne pahasına olursa olsun
barışı haykıran bir kadının…



Yarın son etkinliğimiz
Kadifekale’de olacak,
Antakya Medeniyetler Korosu Konseri var;
Türkçe,
Kürtçe,
Yunanca,
İbranice,
Arapça,
şarkılar söylenecek.
Barışı farklılıklarımızla haykıracağız.

Merak ettim
tahammülünüz var mı diğerini duymaya…