“4.999,999 TL.”

Sayılarla oluşturulan bu algı, tam olarak tükeniş çağının ahlakını anlatıyor.

Sonu küsuratla biten etiketler, globalleşen sistemde gündelik hayatın anlamlı bir parçası olurken; o anlamın hedef aldığı tüketicinin hırsı ve aymazlığı, o anlamdan medet uman satıcının saygısızlığı ve kurnazlığı, tükenişin karinesi olmuştur.

Bin lira bile değil, sadece 999 lira…

Kapitalist sistemde, tüketimin ve sahip olmanın sınırları yok oldu. Neden 2 olmasın? Neden 3 olmasın? Neden 5 olmasın? Neden 10 olmasın? “Daha, daha” derken insan duracağı yerin bilgisinden uzaklaştı, obez bir yaratığa dönüştü. 

Tüketimle aklını bozan modern kişi, bu kurnazlığın ve aptallığın hesabını verecek durumda değil. “En”lerde yaşama görgüsüzlüğünün ülkeyi getirdiği yerde, tüketim manyaklığı ve doyumsuzlukla herkes malul…

Kabullenmekte ne kadar zorlanırsa zorlansın, her kişi, yaşadığı obez hayatın kendisini nasıl değersiz kıldığı gerçeğiyle yüzleşmek zorunda.

Geçen yüzyıldan itibaren, sınırsız sahip olma arzusunun bütün değerleri belirlediği koşullarda, insanın değersizlikle hemhal satıhlaşmış hayatı, tükenişin başat nedenidir.

Artık biliyoruz ki tabiatın insana tahammülü tükendi.

Uygarlık kurduk, tabiatın canına okuduk.

Mülkiyeti keşfettik, yeryüzünü talan ettik.

Kapitalist sistemi kurduk, sadece tabiatı değil insanlığı da tükettik.

Ve nihayet, iklim krizi, insanlığı kuraklık ve açlık tehdidiyle karşı karşıya bıraktı.

İnsanlık yok oluş ile tükeniş arasında gerilip kaldı.

Kapitalist sistemi var eden kurallar sürekli error veriyor. Covid-19 virüsü ne bilim ne gelişme ne yüksek teknoloji dinliyor, insanlığı parmağında oynatıyor.

Gerçek yürüyor;

Tükene tükete vardığı yerde, tüketim kültürünün obezlik çağında, kendi türüne düşman ve yok etmeye odaklı insan, kurduğu uygarlığın altında kaldı.