“Külli iradeye teslim olarak, cüzi irademle istifa ediyorum” diyen belediye başkanına, baskı ve tehdit var demek:

Külliyen yalan !

İstifa etmek istemeyenlere :

 “ Bedeli ağır olur” demenin…“ Gerekenin yapılacağını” söylemenin de;

Baskı ve tehditle de hiç bir alakası yok !

Belediye başkanlarının istifa etmesi mi?..

O:

 Kendiliğinden…

Gönül rızasıyla…

Güle  oynaya …

Yersen…

*

Ağlayarak istifa edenin dramı ise bir başka…

Sen kurucu AKP il başkanlığı yap…

3 dönem üst üste milletvekili seçil…

Genel başkan yardımcısı ol…

Büyükşehir belediye başkanlığını kazan…

Sonra da:

Görev süren dolmadan,“ Metal yorgunluğundan” kapı önüne kon…

Müstahak mı?..

*

İş işten geçtikten sonra diyorsun ki:

“ Seçimle gelen, seçimle gider prensibimiz rafa kaldırılmış, emirle gider şeklinde algılanmaya başlanmıştır. Millet iktidarından, devlet iktidarına dönüşüyoruz. Ortaya çıkan manzarada devlet, milletin önüne, sadakat, liyakatın önüne geçmiştir.

 Ankara ile iletişim bağları sağlıklı işlememektedir. Bu tüm belediye başkanları için geçerlidir.

Siyaset, yönetme sanatıdır. Siyaset ancak demokrasi ile vardır. Esas olan demokrasidir. Demokrasi açığı, her zaman cari açıktan da, bütçe açığından da önemlidir.

Neticede, göreve devam etme imkanı ortadan kalkmıştır. Metal yorgunluğu adı altında AKP’ de bir otofajiye ( Tıptaki karşılığı; artan stres sonucu, insanın kendi vücut parçalarını yeme arzusu) dönüşmüştür.

Yolsuzluğum yok, FETÖ bağlantım yok, fakat aileme, evime kadar ulaşan baskılar, tehdide varan müdahaleler var. Bu katlanılacak durumun ötesine geçmiştir. AKP’ de siyaset yapma imkanım ortadan kalkmıştır. Külli iradeye teslim olarak, cüzi irademle partime ve belediye başkanlığıma veda ediyorum.”

*

Alman Papaz Niemöller gibi artık ne desen boş:

“Naziler önce komünistler için geldiler, ses çıkarmadım çünkü komünist değildim. Sonra Yahudi’ler için geldiler ses çıkarmadım çünkü Yahudi değildim. Sonra sendikacılar için geldiler, ses çıkarmadım çünkü sendikacı değildim. Sonra Katolikler için geldiler ses çıkarmadım çünkü Katolik değildim.

Ve sonra benim için geldiklerinde, benim için bir şeyler diyecek kimse kalmamıştı…”