Tartışmasız…

Yeryüzü Cennetleri’nden birinin en “keyifli” Reisi!

Bakmayın yaşının genç oluşuna!

Türkiye’nin yaşadığı son yarım asırlık dönemin…

Tüm nimetlerini görmüş…

Şimdi…

Farklı bir Belediye Başkanı kimliği ile…

Yerel Siyaset’in kitabını yazıyor…

***

Hatır için arkadaşlık yapmıyor…

Kalp’ten kalbe giden bir yol varsa…

Buluyor ve yürüyor…

Kimseye müdanası (minnet etmek) yok!

Memleket meselesi, dedin mi?

Ekrem Başkan için akan sular duruyor!

Şu örnek…

Belediyecilik tarihine geçer harbiden…

Komşu’nun…

Sakız diye bir adası var…

Burnumuzun dibinde; aramız taş çatlasın 6.5 kilometre…

Alsancak ile Göztepe arası kadar…

Burnumuzun dibinde yani…

Zamanında Sakız ve Çeşme belediyeleri “kardeş” olmuş…

Pek de güzel olmuş…

Amma velakin…

Sakız Adası’nın Belediye Başkanı Manolis Bournous...

“En iyi Türk, ölü Türk…” demez mi?

Komşu Çeşme’nin Belediye Başkanı Ekrem Oran…

Bunu duyar duymaz…

Ada’yla ilgili bağları anında koparıyor ve diyor ki:

“O belediye başkanı görevde olduğu sürece Sakız Belediyesi ile ilişkilerimizi dondurduk... Hiç kimse (En iyi Türk, ölü Türk) diyemez... Bu sözün sahibini muhatap almam... Bu nedenle göreve seçildiği andan itibaren tüm ilişkilerimizi dondurduk…”

***

Farkındasınız, değil mi?

Komşu…

Artık “Sevimli Komşu” olmaktan çıktı…

Şımarık…

Ne istediğini bilmeyen…

Korkak ama…

Aslan kesilmeye çalışan…

“Efendilik bizde kalsın…” dedikçe…

Tepemize çıkmaya kalkan…

Yunan’a…

Cumhurbaşkanı Erdoğan bile ne dedi, yakın tarihte?

“Ey Yunan, tarihe bak, tarihe dön… Çok daha ileri gidersen bedeli ağır olur… Yunanistan’a tek sözümüz var; İzmir’i unutma!”

Sonra n’oldu?

“Böyle Komşu olmaz olsun!” dedirtecek biçimde…

O ağır sözler…

Yunanistan’ın…

Bi’kulağından girdi; ötekinden çıktı…

***

Çeşme, ne yaptı?

Başkan Ekrem Oran’la birlikte…

Kentsoylu kolları sıvadı…

Pandemi nedeniyle…

İki yıl ara verilen…

Türkiye’nin neredeyse en eski…

Bu toprakların en çarpıcı…

Masal gibi gecelerin…

Unutulmaz adresi…

36 yaşındaki “Çeşme Festivali”…

İki yıllık zorunlu “Pandemi Mola”sından sonra…

“22-25 Eylül” arasında…

Bir kez daha başrolde…

Bu kez tema “Balkan”…

Yine “suyun öbür yakası”ndan sanatçılar gelecek…

Fıkır fıkır, kıpır kıpır müziğin tınıları…

“Çeşme’nin tadı Eylül’de çıkar..” diyenleri…

Buluşturacak…

Temel amaç ne?

“Yüzde Yüz Barış…”

Komşu deyip, bağrımıza bastığımız Yunanistan…

Ne yaparsa yapsın…

Bu topraklarda asırlardır süren “barış”a nazar atsa da…

Kocaman Balkan coğrafyasının…

Usta sanatçıları…

Mistik Ege’nin…

Eşsiz ezgileriyle unutulmaz bir festivale imza atacak…

Hepsinden önemlisi…

Ege’nin bu yakasındaki sıcak topraklardan…

Dostluk mesajları…

Bembeyaz güvercinlerin kanatlarında taaa Avrupa’ya uzanacak…

Kaçar mı, barışla yoğrulan bu şölen?

***

Peki…

Çeşme’nin Reisi Ekrem Oran…

Bunca “ağır mesai” altından nasıl kalkıyor?

Üç kelimelik bir “formül” ile…

Nedir onlar?

“Umut… Hoşgörü… Sevgi…”

Bu üçlü’den..

Bir tutam da siz ister misiniz?

Ha’di, hazırlanın…

Çeşme…

Tüm güzelliği ile sizi bekliyor…

Nokta…

Sonsöz: “Dağlar, insanlar ve hatta ölüm bile yorulduysa, şimdi en güzel şiir, barıştır… / Yaşar Kemal – Yazar, senarist ve aktivist…”