Gurmelik, epeydir çok gözde bir iş…

İstediğin yeri gez, istediğini ye, üstüne üstlük bir de para kazan… Nurhan Damcıoğlu’nun bir şarkısı var ya. ‘Hey… Lüküs hayat lüküs hayat, bak keyfine yan gel de yat…’ gibi.

Öyle sanılsa da gurmelik… öyle bir şey de değil elbet. Önüne gelenin yapabileceği bir şey değil. Bu iş, bir çok özellikleri üzerinde taşıyanların yapabileceği… bir iş!

Başta, ayırt edicilik gibi üstün özelliği olacak.

Gurme, damak tadı gelişmiş ve duyarlılık kazanmış, iyi ve iyi olmayan lezzeti birbirinden ayırabilecek… biri olacak.

Yemesini içmesini bilecek… Zevki olacak, zevkli olacak. Ertuğrul Özkök gibi… şarabı iyi bilecek. Yemek kültürü olacak, sofra adabını bilecek…

Hele de bir ışık İnsan… Kemal Anadol olacak.

Yemek yemesini, neyi neyle, hangi sırayla, hangi zamanda istemesini… bilecek.

Garson da, yanı başından eksik olmayacak.

Yemek içmek dışında… kimse yorulmayacak!

Gurme sadece yemeği bilen değil, o yemeğin mutfakta nasıl yapıldığını da bilen olacak…

Dil de bilecek, sempatik de, mimikli de, esprili de olacak… Farklı kültürlerin yemeklerini de bilecek. Bir gastronom olacak. Hünerli ve rafine insan… Bir Ayhan Sicimoğlu olacak!

Bunlar da yetmez… yemeklerin nasıl usturuplu servis edildiğini de bilecek. Tabii ki güzel giyimli de, güzel fizikli de olacak… Yani, birer

Ayhan Sicimoğlu ve Danilo Zanna olacak!

***

İnsanoğlu 2 milyon yıl önce… Afrikadan yolculuğa çıkmış… 14 bin yıl önce Urfa dolayında buğdayla karşılaşmış, el ele

dünyanın her yerine birlikte… yayılmış.

İnsanı yerleşik düzene geçirtmiş, tarıma başlatmış, etle tırnak misali ayrılmaz parça olmuşlar… Gıda ihtiyacının %40’ı, yoksularda ise, % 70’ gibisi… ekmekle karşılanır olmuş.

Ama, tahıl üretiminin neredeyse dörtte üçünü gelişmiş ülkeler yapıyor… Az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler ise, en çoğunu tüketiyor!

Tarım alanlarının hızla tahribinden, maliyetinin bile zor karşılanmasından, yeterince ekilmiyor. ‘Buğdayın ana vatanı… artık buğday ithal ediyor.’ Şimdi Ukrayna’ya, Rusya’ya… bakıyor!

Kimi raporlara göre de, gıda fiyatları 2020 den

bu güne % 136 zamlandı. 210 gr. ekmek İzmir’de 3 Liradan satılıyor. Vatandaş bazı büyük şehirlerde ucuz ekmek için, kuyruklarda çile çekiyor!

***

Bahri Dağdaş Hayvancılık Araştırma Dergisinde bir derleme var, deniyor ki…

2000 yılında 10.7 milyon baş olan sığır sayısı, 2020 yılında, 17.9 milyon başa ulaştı…

Manda yoğurduna… talep artmış olmalı ki!

2010 yılında 84.7 bin olan manda sayısı 2020 yılında 2-3 kat artarak 192.8 bin başa ulaştı.

Küçükbaş hayvancılıkta… Koyunda son 10 yılda, % 82 artış gerçekleşerek 42.1 milyon başa ulaşmış. Keçi varlığı da % 90 oranında artışla 12 milyona başa kadar gelmiş…

Kanatlı hayvan sektöründe ise…

Son 10 yılda tavuk eti üretimi 1,5 kat, hindi

1.9 kat, yumurta üretimi de 1.7 kat artmış.

İyi güzel de… niye hayvansal protein tüketimi,

kişi başına günde 37.9 gram gibi, oldukça düşük düzeyde kalmış?

Nasıl kalmasın ki… Etin kilosu, kestiremiyenler için… 290, peynirin kilosu, bastıramayanlar için 140, tavuk etinin kilosu 70, 30’luk yumurta pazarda bile 50 Liraya kadar olursa, almayı bırakalım… karşıdan ancak el sallanabilir de!

***

Şu yemek programlarına bir yandan çok kızıyoruz da… Bazan da faydalı oluyor :

Hele de et yemeklerinin sunumu… Hiç yoktan

İnsanın iştahını kabartıyor… canını çektiriyor !

Bir de üstüne üstlük Mehmet Yaşin ile Teoman Hünal’ın programları… Kızarmış parça parça etler. Kiremitte köfteler. Ballandıra ballandıra yemeler. Üzerine de… kaymaklı ayva tatlısı !

Bir başka yerde de… ‘kereste gibi’ balıklar. Ahtapotlar, karidesler… daha da neler, neler.

***

Kimi insanlar… Söyleyemediğini söyleyeni, yiyemediğini yiyeni, yapamadığını yapanı, rüzgarı bile yokken her yöne eseni… sever.

Üstelik kendini yönetsin diye de… onu seçer!

Sonra da, cep delik cepken delik… Güneşli günler gelecek diye zamana bakar. Zamansa, hiç bir şeye bakmaz… Kuş misali uçup gider!

İyi Pazarlar…