Orman yangınları ciğerlerimizi yakarken…

Son 15 yılı…

Gözünüzün önüne getirin…

Başımız sema’ya çevrili…

Tepeden su atan ya bir uçak ararız ya da helikopter…

Çağdaş çözüm…

Tepeden…

Cehennem alevlerini havadan söndürme yöntemi…

Üç ton suyu yiyen o güzelim yeşil örtü…

Belki yeniden fidan verecek hale gelemiyor ama…

En azından…

Adeta bir ejderhanın ağzından fırlıyormuş hissi veren kızıl alevlerin…

Bi’adım daha ileri gitmesine engel oluyor…

***

Bu insansız savaş!

Bi’de…

Gözünü budaktan esirgemeyen vatan evlatlarının…

Savaşta…

Düşman savaşlarına koşar gibi…

Alevlerin içine dalışları var…

Korumasız…

Allah’la baş başa…

Sadece geçen yılın kahreden orman yangınlarında…

11 kahraman itfaiyeci…

Gözünü kapatıp daldığı “alev sarmalı” içinde…

Son nefesini verip, şehit oldu…

Bu millet…

O’nların hakkını kolay kolay ödeyemez…

***

Sadece dokuz günlük “bayram tatili” boyunca…

Gecesiyle – gündüzüyle…

Saat tutalım diyorsanız; toplam 216 saat içinde…

İzmir ve çevresinde…

İrili, ufaklı 20 orman yangını çıktı…

Tamamına anında müdahale edildi…

Helikopterler…

Güneş battıktan sonra bile yangını söndürmek için su taşıdı…

Yangın bölgelerinde yaşayanlar dışında…

Hepimiz “bayram tatili” yapıyorduk o saat dilimlerinde…

Ve…

Her zamanki gibi nerelerin yandığından habersizdik…

***

Oysa…

Zümrüt yeşili ormanların alev savaşçıları…

O anlarda…

Hayatlarını hiçe sayarak yangının kalbine…

Su sıkmakla… Hendek açmakla ve…

Orman canlılarını kurtarmakla meşguldüler…

***

Bu güzel ülkede…

Üç mesleğin başına “kutsal” kelimesi eklenir ki; doğrudur…

Askerlik… Öğretmenlik… Doktorluk…

Ve hep…

Bir meslek “o liste” için unutulur…

Oysa…

Rüzgarın da etkisiyle…

Bir kaç dakika içinde alevlere teslim olurken…

O dilsiz yeşil örtüden yükselen…

Çığlıktan farksız “çıtırtılar” gözleri yaşartmaya yeter de artar bile…

İşte o listedeki…

Dördüncü mesleğin sahiplerleri “Orman Yangını İşçileri”…

“Cehennem Alevleri”nin ortasından…

Çaresizlikten şefine…

“Gözlerim yanıyor abi; artık göremiyorum…” diye seslenirken bile…

Kendi canını değil…

Bir ağacı daha kurtarmanın…

Ya da…

Hızlı yürüyemediği için acı akıbetinin farkında olduğu bir kaplumbağayı…

Avuçlarının arasında…

Güvenli bir yere taşımanın dayanılmaz hazzını yaşıyordu…

Varsın…

Gözleri dumandan yansındı; nasıl olsa iyileşirdi…

***

İzmir Orman Bölge Müdürü Zafer Derince…

Kahraman arkadaşlarının…

Alevlerin etrafı sardığı süreçte yaşadıklarını anlattı:

“Kiminin elleri yanıyordu, kiminin yüzü…

Mevzubahis ülke toprağı, ülkenin ciğerleri ormanlar olunca…

Bir saniye bile tereddüt etmeden canlarını hiçe sayarak…

Alevlerin arasına dalan orman yangın işçisi…

Tek ağacın dalı yanmasın diye kendisi yanmayı göze alıyor…

O noktada…

Ailelerini, evlatlarını geride bırakarak…

Hem sevdiklerinin hem de milyonlarca vatandaşın geleceği için…

Gözlerini bile kırpmadan alevlerin arasına dalıyor…

Bazen elleri, ayakları…

Kimi zaman da üniformaları yanıyor ama…

Geleceğe miras ormanları kurtarmak adına…

Mücadeleden vazgeçmiyorlar…

Ülkenin ciğerleri yanmasın diye…

Bir gaz maskenin ardından nefes almaya çalışıp…

Tonlarca ağırlıktaki hortumları alevlerin kalbine salıyorlar…

Bu mesleğin…

Zorluğunu, onurunu, şerefini ve kıymetini…

Ancak…

Alev alev yanan ormanın içinde…

Sadece kendinizle baş başa kaldığınızda hissedersiniz…

Ne mutlu Devletimiz’e…

Bütün alev savaşçılarımız birer kahraman…”

Bitiriyoruz…

Tamam…

Uçak’tan, helikopterden…

Alevlerin üstüne su bırakan personel de kıymetlimiz ama…

Günlerdir uykusuzluktan ve dumandan gözleri kızaran…

Çevresini göremeyecek hale gelen…

Yemeğini bile…

Ayaküstü yanan alanlarda atıştırmak zorunda kalan…

Alev Savaşçıları’nı…

Herkeslerden önce…

Ayağa kalkıp alkışlayalım…

Nokta…

Hamiş 1: İki yıl önce İzmir’i kahreden yangın, tam 53 saatte kontrol altına alınabildi… Bu kadim kenti kuşakladığınızda tam beş bin hektar “Yeşil Cennet”, içinde barındırdığı canlılarla birlikte, kömür karasına döndü… Söz konusu alan Karşıyaka İlçesi’nden daha büyüktü! Kömürleşen ağaçlardan göğe yükselen o kesif yanık kokusu aslında dehşetin, acının ve çaresizliğin, silinmez bi’şekilde beyinlere nakşeden izi olmuştu… Unutmayalım, unutturmayalım…

Hamiş 2: Ve bi’şeyi daha unutmayalım… Bu güzel ülkede orman yangınlarının yüzde 90’ı insan eliyle çıkıyor…

Sonsöz: “Her ağaca çok iyi davran… Sanki dünyadaki son ağaçmış gibi… / Anonim…”