Bu yazının “esas oğlanı” gönülleri ısıtan…

Köy evinin büyülü atmosferidir, aslında…

Ve dahi…

O köye beş dönem muhtarlık yapan…

Efsane CHP’li Adem Amca’nın anlattıklarıdır…

***

Döneceğiz, 50 yıllık CHP’li Adem Baba’ya…

Ama, önce…

Biz neredeyiz acaba?

O köy, İzmir’in hangi köşesindedir; özelliği nedir?

***

İzmir’in kuzey batısındadır Bergama…

Topraklarının insanoğluyla buluşması…

Millat’tan önce 7’inci yüzyıla dayanıyor…

Zamanımızdan 700 yıl önce patron Osmanlı oluyor…

Kozak Yaylası ömre bedel…

İzmir’in alan olarak “en büyük” ilçesi…

137 köyü var…

Hepsi birbirinden şirin…

Ama…

Biri var ki, ömre bedel…

Ne zaman kurulmuş/yaratılmış bilen yok…

Adı; “Yukarıada”…

Eski adı; “Sınırada”…

Neden adı değişmiş; onu da bilen yok…

Taaa, eskilerden bu yana “zaman çarkı” içinde…

Biraz unutulmuş olabilir mi; mümkündür…

Ama…

Sorarsanız; “Çok şükür yaşayıp, gidiyoruz” derler…

Topu topu 114 hanelik o köy…

Parmakla sayabilirsin; nüfusu 390 kişi…

Herkes birbirini tanıyor; hepsi cankuş…

*** 

Bergama’ya 32 kilometre uzaktaki o köyün en önemli özelliği…

Neredeyse yarısının komşu Balıkesir’in sınırları içinde kalması…

Köydeki evler, sokaklar Bergama’da…

Tarlalar, ağaçlar Balıkesir İvrindi sınırları içinde…

Olacak şey değil ama oluyor işte!

***

Hayvancılık yapanların ağılları Bergama sınırının içinde…

Ekmek, sürmek, biçmek için gittiği tarlası (iki adım öte) Balıkesir’de…

***

Neyse, biz dönelim Sınırada’nın…

Pardon…

Yukarıada’nın 80’ine merdiven dayayan Adem Amcası’na…

Adem Coşkun, bir sembol isim…

Eski tüfek solcu…

Atatürk İlkeleri’ne bağlı bir Cumhuriyet köylüsü…

Beş dönem muhtarlık yapmış köyüne…

50 yıldır CHP’yle yatıyor CHP’yle kalkıyor dersek…

Yanlış olmaz…

Neredeyse, delikanlı günlerinde “muhtar” olmuş…

Mührü 25 yıl sonra bırakmış; hani “Yaşlandım” filan demese…

Bi’yirmi yıl daha köyün reisi kalacak…

Gönülden bağlı olduğu CHP’ye…

Bir gün olsun küsmemiş bir parti emekçisinden söz ediyoruz…

Tezvirat yok…

Arkadan dolanma yok…

Yapamayacağı işe yaparım demek yok…

Kız istemeye okey…

Kavgaya hayır…

Evin babası gibi, kızdı mı, kaşları çatıp bi’bakış fırlatması yeterli…

***

Başka neler yapmış Adem Amca?

Neler yapmamış ki…

Yarım asırdır…

CHP Bergama’nın tek kongresini kaçırmamış…

Etkinliklerin başrolünde yer almış…

Altıok’un Bergama örgütünde…

Parmakla gösterilen yarım asırlık hafızaya sahip bir yurtsever olmuş…

Partili yoldaşları, O’na “Köy Kurmayı” diyor…

Tüm ekonomik zorluklara karşın…

Beş evladının annesi hayat arkadaşıyla…

Birlikte tek göz odada hayata tutunmayı başarmış…

***

Önceki gün…

(Ne yazık ki…)

Hali vakti pek yerinde olmayan o cennet köye…

CHP İzmir Milletvekili Prof. Dr. Kamil Okyay Sındır’ın yolu düştü…

Yanında…

CHP Bergama İlçe Başkanı Mehmet Ecevit Canbaz vardı…

Adem Amca’nın gözlerinde bayram ışığı yandı…

Eskimeyen “eski tüfek” Adem Coşkun…

50 yıllık siyasi anılarını, mücadelesini anlattı…

Konukları da tecrübelerini dinledi…

Vekil Sındır Hoca…

“CHP’den bir dileğin var mı?” diye sordu; Adem Amca’ya…

O güngörmüş siyasetçi…

Tek bi’çöp bile istemedi ama…

Köylüsü ve partisi için söyleyecek çok şeyi vardı…

Heyecanla anlattı; çocuklar için bir oyun alanı dileğini…

Üstüne bi’de sordu:

“İzmir Büyükşehir yapar mı?”

Köyün ortasından geçen dereye büz istedi…

***

CHP’li vekil Sındır, çok duygulanmıştı…

Notlarını aldı…

“Yine geleceğim…” dedi…

Atlı fikri CHP’de olan Adem Amca’ya…

Veda ederken…

Aklına Nazım Hikmet’in “Büyük İnsanlık” şiiri geldi…

Hele son dizeleri…

Tam da CHP’ye vurgun Adem Amca’yı nasıl da anlatıyordu?

O köye veda ederken…

Bir türkü tutturur gibi mırıldanmaya başladı Vekil Sındır:

“Büyük insanlığın toprağında gölge yok…

Sokağında fener…

Penceresinde cam…

Ama umudu var büyük insanlığın…

Umutsuz yaşanmıyor…”

Nokta…

Sonsöz: “Bize gözün değil, gönlün gördüğü yürek gerek… / Hz. Mevlana…”