Uyandığımda oh çok şükür rüyaymış dediğim ne kötü, ne uzun bir rüyaydı…

Helikopterler uçuyordu yazlık evimizin üzerinden, alçaktan çok alçaktan…

İçindeki pilotları görebiliyordum ayan beyan… Ateş ediyorlardı rastgele…

Binalar yıkılıyordu birbiri ardısıra… Çatılar çöküyordu içine içine…

Türk bayrağı dalgalanan büyük bir binanın yakınında…

Bir köşede iki büklüm oturmuş kızımı görüyordum… Saçları bembeyaz…

“Çok korktum annem, ben çok korktum” diyerek hıçkırıklar içinde ağlıyordu…

***
İçimde tarif edilmeyecek bir sıkıntı ile uyandım o kabustan…

15 Temmuz 2016 sabahında…

Gördüğüm rüyayı Allah hayırlara tebdil eylesin diyerek başladım güne…

Hemen telefona sarıldım… Görev gereği Ankara’dayaşayan kızımı aradım…

Konuştuk dereden tepeden… Hayır olsun diyerek anlattım rüyamı, uzun uzun…

***
Gördüğüm rüyanın tesirinde, günlük  koşuşturmalar içinde gün akşam olmuştu..

Akşam saatlerinde çalan telefonumun öbür ucundan kızım haykırıyordu…

“Anne burada bir şeyler oluyor, gökyüzü helikopter dolu…

Çok alçaktan uçuyorlar, içindeki  pilotlarını dahi görebiliyorum…

Aynı gördüğün rüyadaki gibi anne… Gökyüzü alev alev, her tarafa  ateş ediyorlar”

***
TBMM’nin çok yakınında olan evinde, tek başına yaşayan kızıma…

Bütün bir gece telefonla ulaşmaya çalışmaktan başka yapabileceğim bir şey yoktu…

“Anne Meclis bombalandı, Meclis bombalandı anne” diyerek feryat eden sesi…

Tıpkı rüyamdaki gibi, iki büklüm saklandığı evinin en kuytu köşesinden geliyordu…

***
Gece boyunca haber kanallarına kilitlenmiştik…

TRT televizyonlarından yapılan korsan bildiride…

Bir darbe girişiminden söz edilmekte olsun…

Ankara ve İstanbul başta olmak üzere ortalık yangın yeriydi…

Yapılan açıklamalar tarih sayfalarında kayda geçmeye başlamıştı…

Dönemin başbakanı Binali Yıldırım, bunun bir darbe “kalkışımı” olduğunu…

Marmaris’te bulunan Cumhurbaşkanı Erdoğan ise…

Yapılan görüntülü telefon bağlantısında… Olayı eniştesinden duyduğunu ifade ederken…

Boğaz Köprüsünde  tanklar üzerinden ateş eden askerler..

Ve demokrasi diyerek, ellerinde Türk bayrakları ile sokaklara dökülen vatandaşlarımız…

Ve iki yakayı birbirine bağlayan Boğaziçi Köprüsü üzerinde dökülen kardeş kanı…

İki yüz elli bir evin çöküveren çatısı…

Askeri ile, polisi ile, sivili ile… Şehit olan iki yüz elli bir can…

Bütün yurtta göklere yükselen sela sesleri …

Ve benim gibi,  kim bilir kaç ananın yüreğine düşen kaygılarla…

Geçmek bilmeyen o uzun gece…Ve 16 Temmuz sabahına kadar süren sır dolu kâbus…

Kızımı almak üzere 16 Temmuz öğle saatlerinde derin bir sessizlik içindeki Ankara’ya varışımız

Ve  nereden peydahlandığı belli olmayan elleri palalı adamların cirit attığı…

Çok sevdiğim; o bilge , o tarih yazmış Ankara sokaklarını acele ile terk edişimiz…

***
Ve… Hain darbe girişiminin üzerinden geçen altı yıl…

Sebeplere ve sonuçlara  cevap bulamayan sorular…

Ve o gün bu gündür…

Kandıranların ve kandırılanların boyunlarında taşıdığı vebal ile…

İki yakası bir türlü bir araya gelemeyen üzgün yurdum …

Ve Demokrasinin önemine atıfta bulunan… 15 Temmuz Demokrasi ve Milli Birlik Günü.

***

Demokrasi kelimesinin lugatlardaki karşılığı…

Kısaca… Halkın egemenliği temeline dayanan yönetim biçimi olarak tanımlanır…

Bu kelimenin manasını lugatlardan çıkarıp…

Ülkenin yönetim şekline bir mihenk taşı gibi yerleştiren…

Demokrasi olgusu ile kurulmuş Türkiye Cumhuriyeti Devletinin temel felsefesini anlatan

“Demokrasi insan ırkının ümididir” diyen M.Kemâl Atatürk’ün…

Ve… Tüm şehit ve gazilerimizin aziz hatıraları önünde saygı ile eğiliyorum…

Gerçek demokrasinin ve demokrasiye olan inancın ilelebet daim olması ümidiyle.