İzmir’de…

Denizden 186 metre yukarda Kadifekale’deyiz…

Tatlı bir meltemin eşlik ettiği…

Sıcacık Mart güneşi tepemizde…

CHP İzmir Büyükşehir Belediye Başkan Adayı Tunç Soyer…

“Üçüncü Cemre” adını verdiği…

İzmir Projelerini anlatıyor…

Kimsecikler farkına varamadı…

Ancak…

Kültürpark Projeleri’nden söz ederken…

Muazzam bir cümle çıktı dudaklarından:

“Zeki Müren de sizi görecek…”

Peki…

Ne anlama geliyordu, içinde “Zeki Müren” olan bu cümle?

Oraya geleceğiz…

Ama önce “Zaman Tüneli”ne girelim…

***

Zeki Müren, güzel ülkemizin “Sanat Güneşi” idi…

Bu unvan…

Başka hiçbir sanatçıya nasip olmadı…

Bursa doğumluydu…

Hayatı İstanbul’da geçti; yedi tepeli kentte ünlendi ama…

O’nun yaşamında İzmir’in ayrı bir yeri vardı…

Kimseler bilmez…

İlk kez İzmir’de sahneye çıktı… Yıl, 1955…

İzmir’in ünlü organizatörü Tepegöz Necdet (Necdet Özateşmen)…

O’nu…

Çocuk Esirgeme Kurumu yararına…

Bugünkü Elhamra Sineması’nda sahneye çıkardı…

İzmir O’na, o da İzmir’e doyamamıştı…

Bir süre sonra…

Bir devrin çok ünlü “Gır Gır Süpürgeleri”ni üreten…

İzmirli işadamı Tacattin Hiçyılmaz…

70’li yıllarda yanıp kül olan…

Çankaya’daki İkbal Sineması’nda O’na bir konser verdirdi...

İzdihamdan kapılar kırıldı…

1959’da…

Güzelyalı’da bir açıkhava konserine geldi…

Mübalağasız 3 bin kişi izledi…

O günlerde İzmir’in nüfusu taş çatlasın 350 bindi!

Alsancak’ta restoran işleten Mehmet-Halit Alpman kardeşler…

Zeki Müren’e…

Fuar’da sahneye çıkması için teklif yaptı…

İzmir Fuar Müdürlüğü’nün özel izniyle…

Zeki Müren için…

Basmane Kapısı’nın girişine açık hava gazinosu yapıldı!

O günlerde Fuar bir ay açık kalıyordu…

Zeki Bey, “Son 21 gün gelirim” diyerek tatlı bir kapris yaptı...

O’nu da kabul ettiler…

Her gece dört bin kişiye konser veriyordu…

İzmir’e gelişi kıyamet, gidişi ayrı kıyametti…

Biletler haftalar öncesinden satılıyordu…

Çünkü…

Bakın, burası önemli…

Zeki Müren…

O’nu dinleyip, seyredenlerin…

Sosyal ve ekonomik yapısına müthiş bir zenginlik sunuyordu…

Fuar konserleri için mukavele yapmaz…

Alpman Kardeşler’le sadece el sıkışır, parasını alırdı…

***

Zeki Müren’in…

İzmir’i “kendi evi gibi görmesi için” sayısız neden vardı…

Fuar İdaresi bile, bahçeye O’nun popüler şarkısı…

“Manolya” adını vermek için onayını almıştı…

Zeki Müren, mutluluğun zirvesinde yaşıyordu…

Akşam yemeğini Kordon'daki Erol'un Yeri'nde yemek…

Program sonrasında ise…

Numune Pavyon'da eğlenmek…

Büyük Efes Oteli'nin lobisi'nde dostlarıyla sohbet etmek…

O’nun yetiyor da artıyordu bile…

Sanat Güneşi'ne İstanbul dar geliyordu…

Çünkü…

Orada böylesine büyük ve çok sayıda dinleyici alan mekan yoktu…

İçkili gazinolarda şarkı söylemek de tarzı değildi…

Ancak…

1980 yılında ne yazık ki, büyü bozuldu…

Alpman Kardeşler’den ayrıldı…

O yıl, Osman Kavran'ın çalıştırdığı Fuar Göl Gazinosu'nda…

Kendisini dinlerken alkol alanlara şarkı söylemek zorunda kaldı…

Ve o yıl İzmir'deki son sahne yılı oldu…

***

Zeki Müren, daha sonra…

Hep Fuar’daki Manolya yıllarını özleyerek, düşleyerek yaşadı…

İzmir'de çok sevildiğini biliyordu…

Bu kadim kentte sayısız dost edinmişti…

İzmir Basını’nın onu kucaklayan tavrı…

İstanbul Basını’nın yıpratıcı yayınlarından uzak kalan bir sanatçı için…

Cennet’te yaşamak gibi bir şeydi…

Son kez İzmir’e geldiğinde…

Takvimler 24 Eylül 1996’yı gösterirken…

Fuarı'daki TRT stüdyolarında hayata veda etti…

Sanki…

Öleceğini hissederek İzmir'e gelmek bile…

Zeki Bey’in bu kenti ne kadar sevdiğinin bir göstergesiydi…

***

Dönelim bugüne…

İzmir’in Büyükşehir Adayı Tunç Soyer…

Kadifekale’de şöyle dedi:

“Kültürpark müzik okuluna dönecek... Eskiden sahne almış kişiler gençlere ders verecek… Popüler Müzik Müzesi kuracağız, Zeki Müren de sizi görecek... Hıdrellez Festivali yapacağız…”

Peki, bu sözlerin arasına…

Neden?

“Zeki Müren de sizi görecek!” cümlesini ekledi?

Soyer’i adım adım izleyen “Ege’de Sonsöz”ün…

Acar siyaset muhabiri Mehmet İşler…

O sihirli cümlenin nerelere gittiğini o kadar güzel özetledi ki…

O anlattı, ben yazdım:

10 yıl Seferihisar’ı yöneten Tunç Soyer…

Hep şu hayalinin gerçekleşmesini istiyordu:

“Bu kent amfi tiyatroya benziyor… Yıllardır o tiyatro ön sıradakilere hizmet etti… Bu kentte bir de arka sıradakiler var…”

Bunu yaparken de…

Yılmaz Erdoğan’ın “Vizontele” filmiyle dillere pelesenk olan…

“Zeki Müren de sizi görecek mi?” cümlesine atıfta bulundu...

Çünkü, “Vizontele”de…

Dış dünyayla ilişkisi sınırlı olan ve genelde Türkiye’nin gündeminden düşmüş olaylardan yeni haberdar olan Hakkari’ye televizyonun gelişiyle bölge halkında yarattığı şaşkınlık işleniyordu…

Filmdeki, “Zeki Müren de sizi görecek” repliği…

Hiç unutulmadı…

Bilakis, yer yer dezavantajlı kesimler için…

Yaşanan / yaşatılan “olumlu gelişmede” akıllara geldi…

Tunç Soyer…

Yarım saniyelik için de olsa…

Bir içim su “felsefe” yapmıştı…

***

Şimdi, haklı olarak diyeceksiniz ki…

Zeki Müren…

Bulutların üstünden neyimizi görecek?

İzmir’in…

Eski günlerdeki gibi…

Ayrımsız…

Sil baştan “ne güzel sosyalleştiğini” görecek…

Zaten…

“Aşkla İzmir…” sloganı ile yola çıkan…

Tunç Soyer’den…

Bundan daha anlamlı bir “Zeki Müren” vurgusu…

Olabilir miydi?

***

Bir özel teşekkür ile bitiriyoruz…

“Sanat Güneşimiz”…

İzmir’de ilk kez mikrofon başı yaptığında…

İki yaşındaymışım…

“Paşa” ile çok röportaj yaptım…

Ancak…

“Zeki Müren’in İzmir ve Fuar Sevgisi” ile ilgili duygusal cümleler…

Bana gazetecilik hayatımda hocalık yapan…

Değerli ağabeyim Tayfur Göçmenoğlu’nun…

Gözlemleridir… Saygılarımla…

Nokta!

Sonsöz: “Aşkı zikretmek için; söz dudağa gelmeden önce, cemre gibi yüreğe düşmelidir! / Hz. Mevlana…”