Bu yazı…

Bir siyasi portredir…

O niyetle okumanız dileğiyle…

***

Antik Yunan tarihçisi Herodot’un…

Taaa, Milat’tan Önce 400’lü yıllarda dediği gibi…

“Onlar kentlerini, bizim yeryüzünde bildiğimiz en güzel gökyüzü ve en güzel iklimde kurdular…”

Neresi orası?

İzmir’in Foça İlçesi…

***

Eski Foça’yı…

Meslektaşım Erol Yaraş sayesinde tanıdım; o da Foçalı’ydı…

Hürriyet’teydik o sıralarda…

Resmen vuruldum o sahil kasabasına…

Belki de…

Rivayet’te olduğu gibi “kara taşı”na basmıştım; habersiz…

Bi’daha ayrılamadım…

O sırada (1984) Anavatan Hükümeti işbaşındaydı…

O da, Foça’nın 28 yaşındaki belediye başkanı…

Öncesi de var…

Üniversite yılları Ankara’da geçmişti…

Maliye Ekonomi mezunuydu…

Siyaset ateşi yüreğini kavururken…

Adalet Partisi Gençlik Kolları Başkanlığı yaptı…

Arkasından…

Foça Esnaf ve Sanatkarlar Odası Başkanlığı…

Foça Esnaf Kefalet Kredi Kooperatifi Başkanlığı…

Anavatan Partisi Foça İlçe Başkanlığı geldi…

“Siyaseti değil, başkanlığı seviyorum…” dese de…

İyi hatip ve iyi siyasetçiydi…

Çocukla çocuk oluyor, yaşlılara arkadaş gibi davranıyordu…

Akşam balık sofrasında başlattığı siyasi muhabbet…

Sabahın ilk ışıklarına kadar sürüyordu…

Siyaset damarlarına kadar işlemişti…

Foça’ya elinden geldiğince hizmet etti…

***

Asıl macera bundan sonra başlıyor…

1989 seçimlerine yine ANAP rozetiyle girdi…

Türkiye’de sol değerler yükselmişti…

Nihat Dirim kazandı seçimi…

Birkaç yüz oyla başkanlık kayıp gitmişti elinin altından…

Beş yıl sabretti…

1994 yerel seçimleri gelip çattığında…

Yine ANAP’tan aday oldu, yine kaybetti…

Bi’kez daha Nihat Dirim kazandı…

Foça’da koca bir seçim sandığı kaybolmuştu…

YSK itirazları reddetti…

Çaresiz beş yıl daha sabretti…

1999 seçiminde yine adaydı ama “siyasi yasaklı” oldu…

Seçime giremedi…

İnanılır gibi değil ama, bir beş yıl daha sabretti…

2004 yerel seçimlerine DYP rozeti ile meydanlara çıktı…

Bakın burası önemli…

Karşısında CHP’li gencecik Gökhan Demirağ vardı…

YSK’nın resmi rakamlara göre…

Gökhan Demirağ’a karşı seçimi…

Sadece “dokuz oy” ile kaybetti…

Direkten dönmüştü…

Belki inanmayacaksınız ama…

Beş yıl daha sabretti…

2009 seçimlerine hazırlanırken…

Yine parti değiştirdi, AK Parti adayı oldu…

4.400 farkla seçimi kaybetti…

Büyük hayal kırıklığı yaşadı…

Zafer yine Gökhan Demirağ’ın olmuştu…

Bir yıl sonra deniz kazası geçirdi…

Karnından yaralandı, 12 dikiş attılar; “Bana mısın?” demedi…

Kararlıydı, bir beş yıl daha sabretti…

2014 yerel seçimlerinde…

Bu kez MHP rozeti ile “başkan adayı” oldu…

Şu kaderin cilvesine bakın ki…

Yoğun stres ve üzüntüyü üst üste yaşadığı için…

Aniden fenalaştı, hastaneye zor yetiştirdiler…

Devlet Bahçeli, O’nun adını Foça için ilan ettiği saatlerde…

“Ha’di canım bu kadar da olmaz!” diyeceksiniz ama…

O, açık kalp ameliyatı geçiriyordu…

Ameliyata girerken ne dedi biliyor musunuz?

“Doktorum n’olur beni seçime yetiştir!”

Seçime üç ay kala…

Kalbinden “yumurta” büyüklüğünde ur çıkardılar…

Mart ayı geldi, Foça sandığa gitti…

Bu kez başkanlık yarışındaki sonuç…

Diğerlerinden daha farklıydı…

CHP’li bir aday adayı, aday olamayınca…

DSP’ye gitmişti…

Doğal olarak “sol oylar” bölünmüştü…

Yine de CHP’li Demirağ, üçüncü döneme “merhaba” dedi…

Bu öykünün kahramanı sandıktan ikinci çıktı…

Bi’kez daha “Foça’nın Başkanlığı”nı kaçırdı…

***

Geldik bugüne…

80 gün sonra seçim var…

O, yine hazır…

Ama bu kez “ittifak modası”nın Foça’daki öncüsü…

Yine MHP rozeti ile yarışa giriyor…

Tanıtım toplantısında baktım, adı okunduktan sonra… 

Cumhurbaşkanı’na doğru “vakur” adımlarla ilerledi…

22 saniye ne konuştuklarını öğrenemedim…

Kazanır mı?

Bilmiyorum ama şu ihtimaller konuşuluyor:

Beş yıl önce Foça’da AK Parti 1.642 oy almıştı…

MHP’nin oyu 4.272 olarak sayılmıştı…

Topladığınızda, 5.914 yapıyor…

Sandıklardan CHP’ye ne kadar çıkmıştı?

6.714…

Fark, CHP lehine 800 oy!

Sıkıntılı mı?

Evet, sıkıntılı…

Çünkü, Foça’da ilk kez…

31 Mart’ta ilçede ikamet eden 3000’e yakın uzman çavuşun…

Oy kullanacağı iddia ediliyor…

Bu oylardan ne kadarı “Cumhur İttifakı”na gider?

Onun hesabını da Foçalılar’a bırakalım…

***

En başta demiştim…

Bu yazı bir “siyasi portre”dir…

Azmin ve hırsın harman olduğu…

Bir “yüksek tansiyon heyecan”ın satırlara dökülmüş halidir…

Bilirsiniz…

Bazı alışkanlıklardan vazgeçmek zordur…

Ama…

Tam 30 yıldır “aynı koltuğu” şiddetle arzulamak…

Aşk’tan da öte, tutkunun diğer adı gibi bi’şi…

***

Foça’da “Cumhur İttifakı”nın MHP rozetli adayı…

Serdar Mersin…

Bir kez başkanlık koltuğuna oturdu…

Beşer yıl aralıkla…

Tam “altı kez” dört ayrı partiden…

Bir kez bile “fire” vermeden…

Reislik yarışına soyundu…

Hiç yılmadı, aynı aşk’la devam etti…

Şimdilerde…

Yedinci kez aday…

“30 yıl önce nerede kalmıştık?” diyebilmek için…

Gün sayıyor…

Ne dersiniz?

Var mı Türkiye’de böylesi “iflah olmaz” bir belediye başkan adayı?

Nokta!

Sonsöz: “Hayat bir nefestir, aldığın kadar… Hayat bir kafestir, kaldığın kadar… Hayat bir hevestir, daldığın kadar… / Hz. Mevlana…”