Bugün Pazar…

Hiç bitmeyen sevgi ve saygıyla…

Atatürk’ü bu köşede anma ve hatırlama günü…

Bir kez daha…

Az bilinen yaşanmış bir öyküyü paylaşalım…

Bunu yaparken de…

Bu anıyı bugünlere taşıyan herkesi…

Saygıyla analım…

***

Ders gibi olay…

Cumhuriyet’in ilk yıllarında geçiyor…

Atatürk, onca karşı çıkışlara karşın…

Ankara’da “Orman Çiftliği”ni yaratma azmindeydi…

Yer çoraktı, susuzdu…

Ama Ulu Önder kararlıydı…

Çiftlik geliştikçe, Mustafa Kemal’e karşı çıkanlar mahcup oldu…

Aşağıdaki olay…

O günlerde geçti, ibretlik anı olarak tarihe mal oldu…

***

Çiftlikle ilgilenenler günün birinde…

Bir de baktılar ki, bir köylü Atatürk Orman Çiftliği sınırları içindeki bir tarlayı kendi tarlası gibi sürüyor…

“Yapma, yasaktır!” dediler; dinlemedi…

O köylü tarlayı sürmeye devam etti…

Atatürk’e söylediler…

Gazi de çiftliği teftişe çıktı; köylüyü gösterdiler:

“İşte, bu adam…” dediler…

Atatürk, yavaş yavaş köylüye doğru yürüdü; yaklaşınca sordu:

“Burada ne yapıyorsun?”

Köylü gülümsüyordu…

Son derece sevip saydığımız, fakat asla korkmadığımız bir insan karşısında nasıl durursak köylü de öyle duruyordu…

Sakin bir sesle cevap verdi:

“Tarlayı sürüyorum…”

“İyi ama bu tarla senin midir?”

“Değildir…”

“Peki, kimindir?”

“Atatürk’ündür!”

Köylü bu cevabı vermekle suçu kabul etmiş oluyordu…

Atatürk, kendi toprağına tecavüz edildiği için değil, haksızlık yapıldığı için sertlendi ve sordu:

“İyi ama, sen başkasının toprağını O’na sormadan ve izin almadan sürülüp ekilmeyeceğini bilmiyor musun?”

Köylü hiç telaş etmiyordu…

Aynı sükunetle cevap verdi:

“Biliyorum, fakat benim bu tarlayı sürüp ekmeye hakkım vardır!”

Atatürk’ün kaşları çatıldı, merak ve hayretle sordu:

“Bu hakkı nereden alıyorsun?”

Köylü, cevabı ile herkesi hayretler içinde bıraktı:

“Çok basit… Atatürk bizim babamız değil mi? İnsan babasının tarlasını sürüp ekerse kabahat mi işlemiş olur?”

Atatürk’ün yüzünde…

Takdir ve sevgi duygularının en coşkulusunu anlatan…

Engin bir gülümseme yayıldı…

Köylünün sırtını okşadı ve…

“Haklısın…” diyerek, oradan uzaklaştı…

***

Bu minicik olay…

Aşağı yukarı Cumhuriyet’le yaşıttır…

Başı dik bir Millet’in…

Babasına duyduğu…

Derin bağın en güzel örneğidir…

Nokta!

Sonsöz: “Eğer milletimizin büyük çoğunluğu çiftçi olmasaydı, biz bu gün dünya üzerinde olmayacaktık… / Gazi Mustafa Kemal Atatürk…”