Türkiye’de bir araştırma yayınlandı geçenlerde…

Toplumun yarısından fazlası…

Sırasıyla…

Politikacılara, işadamlarına, bankacılara, gazetecilere, dini liderlere ve yargıçlara güvenmiyor…

Hakimlere / yargıçlara inanmayanların oranı %52…

Neden acaba?

***

Günümüzden 1000 yıl önce yaşayan…

Türk Edebiyatı’ndaki ilk siyasetnameyi yazan…

Yusuf Has Hacip’in bir sözü var; diyor ki:

“Adalet göğün direğidir, yıkılırsa gökyüzü yerinde duramaz!”

***

Adaletsizlik…

İnsanoğlu’nun içini acıtır…

Mesela…

Anayasa Mahkemesi’ne göre…

Elektrikte “kayıp-kaçak” bedellerini…

Vatandaşın faturalarına eklemek ve…

Hırsızlıktan doğan kayıpları onlara ödetmek…

Anayasa’nın eşitlik ilkesine aykırı değil…

Herkes şaşırdı bu karara…

Sonuçta sineye çektik!

***

Bi’çuval örnek var, bunun gibi…

Sokak ortasında karısını bıçaklayanlar…

Tecavüzcüler, tacizciler…

Okul önlerinde zehir satan torbacılar…

Arabayla kaldırıma çıkıp, insanları ezenler…

Say, say bitmez…

Sonuçta ne oluyor?

Parmak kadar kız çocuğunu tacizden yargılanan adam…

“Mahkemedeki terbiyeli tutum…” görüntüsü…

“İyi hal…” filan derken…

Küüüt ceza indirimi, ardından tahliye…

Söner mi, kamu vicdanındaki ateş?

O zaman nerede kaldı?

“Adalet’in kestiği parmak acımaz!” sözüne inanç…

***

Oysa…

Adalet, hakkın gözetilmesidir…

Adalet olmazsa…

Haklı ile haksızı nasıl ayırt edeceğiz?

***

Bu ülkenin Ana Muhalefet Partisi Lideri bile…

Ki, Cumhuriyet Tarihi’nde bir “ilk”tir…

Elinde “Adalet” pankartı ile…

“Hak, Hukuk ve Adalet”te kör gidiş son bulsun diye…

Ankara’dan İstanbul’a yürümüştü…

Neden?

“Yargıya güven azaldığı için…”

Ben demiyorum, bunu…

Bu ülkenin Adalet Bakanı Abdülhamit Gül…

Altı ay önce söyledi…

Ne dedi?

Şunu ne dedi?

“Önümüzdeki beş yıllık planda yargıya güven nasıl artırılacak, bağımsızlık, tarafsızlığı güçlendirici ne gibi adımlar atılacak, bunlar hükümetimizin temel yaklaşımı olacak…”

Şimdi gözler Yargı Reformu’nda…

O da büyük olasılıkla, Eylül’de…

***

Önemli olan…

Her türlü adaletsizliğe “gözleri kapalı” durmamak!

Bunu nasıl yapacağız?

Aşağıdaki örnekte olduğu gibi…

***

Bu olay yabancı bir ülkenin hukuk fakültesinde geçiyor…

Hoca, sınıfa giriyor ve…

Birdenbire, öğrencilerden birine yöneliyor ve hışımla adını soruyor…

Öğrenci adını söyler söylemez hoca adeta patlıyor:

“Defol sınıfımdan... Bir daha da seni görmeyeyim buralarda...”   

Öğrenciler şaşkın...

Dersten kovulan öğrenci daha da şaşkın...

Ama hiç kimsede bir hareket yok…

Kovulan öğrenci dışarı çıkıyor, sınıfa ölüm sessizliği çöküyor…

Hoca, öğrencilerine bir soru yöneltiyor:

“Arkadaşlar kanunlar ne için vardır?”

Kimi, “Düzeni korumak için” diyor…

Bir diğeri, “Vatandaşın hak ve hürriyetini sağlamak için” diyor…

Başkası, “Yaşam haklarını idâme ettirmek için” diyor…

Ve cevaplar uzayıp, gidiyor…

Hoca, “Bu kadar mı?” der demez…

En arkadaki bir öğrenci noktayı koyuyor:

“Tabii ki adalet için…”

Hoca son yanıtı veren öğrenciyi işaret ederek; “Peki, az önce arkadaşınıza adaletsiz davrandım mı?” soruyor…

Koca sınıf koro halinde cevap veriyor:

“Evet hocam…”

Profesör kapıyı açıyor, az önce sınıftan kovduğu öğrenciyi çağırıyor…

Gönlünü alıyor, teşekkür ediyor…

Sınıfı dolduran gençler, bir oyun olduğunu anlıyorlar…

Bu kez…

Hoca, öğrencilerinin gözlerinin içine bakarak soruyor:

“Madem arkadaşınıza adil davranmadım, siz de bu adaletsiz hareketime tanık oldunuz… O halde neden hiç tepki göstermediniz? Neden bir açıklama istemediniz? Neden arkadaşınızın hakkını savunmadınız?”

Sınıfta çıt yok…

Profesör kalbinden geçenleri sıralıyor:

“Bu konuyu sizlere yaşatmayıp da, saatlerce anlatsaydım, üzerinizde bu denli etki sağlayamazdım… Onun için; şunu unutmayın… Adaletsizliğe şahit olup göz yumanlar, haysiyet ve onurlarını kaybetmeye mahkûmdurlar…”

***

Bitiriyoruz…

Neyle?

Peygamberimiz Hazreti Muhammed’in şu sözü ile:

“Bir günlük adalet, 60 yıllık ibadetten faziletlidir…”

Nokta…

Sonsöz: “Adaletin olmadığı bir ülkede, hiçbir şey yok demektir… / Gazi Mustafa Kemal Atatürk…”