İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu’nun meclis toplantısındaki yeni çıkışıyla bir tartışma başladı.

İzmir, İstanbul gibi olur mu?

Ne dedi başkan: “Kentin rantını, kamu arsasını satma peşinde değiliz. Yaşanacak bir kent yapmak istiyoruz. İzmir’i İstanbul’un durumuna düşürmek istemiyoruz. Mücadelemiz de budur”

Gerçekten Kocaoğlu bu konuda inanılmaz mücadele veriyor. Kim ne derse desin. Bugün, görevde olduğu 14 yıllık süre boyunca ne belediyenin ne de bir belediye kamu iktisadi teşebbüsünün bir metrekare arsasını satmadı. Bu özelliğini soranlara da hep, “satmak için değil, yapmak için geldim” cevabını verdi.

Bu yüzden şu sıralar tüm Türkiye’de sanatçılar, yazarlar, tanınmış simalar “neden” İzmir’e gelmek istediklerini söylüyor. Ve “İşte bu yüzden İzmir” diyor.  Sözleri, kendi ağızdan cümleleri billboardları süslüyor.  Daha önce “İzmir’e Doyamazsın” sloganıyla farklı bir kampanya dahilinde yerli ve yabancı ziyaretçiler İzmir’e davet edilmişti. Çok da tuttu.

Bu arada, Dünya Bankası'na bağlı Uluslararası Finans Kurumu (IFC) küresel anlamda belediyelerle yaptıkları işbirliklerinde İzmir Büyükşehir Belediyesi’ni “en iyi uygulama örneği” olarak gördüklerini ilan etti.  Dünya’nın en prestijli kurumları arasında yer alan IFC, “İzmir’i yaşanabilir yapan nedir” diye sordu, açıklamalı videosunu dünyaya duyurdu.

Geçtiğimiz günlerde bir haber tüm gazetelerin ana gündemi oldu. O da İzmir’in artık yoğun şehirleşme, kalabalık ve kentleşmeden sıkılan insanlar tarafından tercih edilmesi . Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre geçen sene İzmir’e 129 bin kişi gelmiş. Bunun 16 bin 129 kişini İstanbul’dan gelenler oluşturuyor. Yani İstanbul, İzmir’i tercih edenler arasında birinci sırada. Bu durum birçok kişiye ilginç ve dikkat çekici gelebilir ama herkes ülkenin koşullarının da getirdiği nedenleri de dahil ederek yaşam standardı yüksek olmasına rağmen, bir şeyleri eksik görerek bu kenti tercih ediyor.

İşte tam da burada ortaya çıkan bir kavram var. O da koruma ve kullanma dengesi…

Tekrar başa dönelim. İzmir’in seçilmiş bir numarası bu açıklamayı neden yaptı? Onu meclis toplantısında çileden çıkartan konu neydi?

Ne dedi başkan, “Karşıyaka Mavişehir’de planlama yaptığımız 100 dönümlük kamuya açık spor alanı ile 15 dönümlük kapalı spor alanı imarlı araziye yeni plan yaptılar. Arazi sahipleri bize imar için gelip gittiler. Şimdi İller Bankası buralara ortak olmuş. Kamu menfaati oluşmuş ve alan imara açılmış”...

Hemen ayrıntılarını anlatalım.

Birincisi, imar planlarında “açık spor alanı” olarak görünen yaklaşık 100 dönümlük arazinin sahibi Diyarbakır eski Spor Kulübü Başkanı Ali İhsan Kaya.  Yıllar önce “nasıl olsa bir gün imar çıkar” mantığıyla “at fava bekle” işlemi yapan Kaya, arazinin stat projesi için kullanılma fikriyle geçmişte gündeme gelmişti. Karşıyaka eski Belediye Başkanı Cevat Durak ve Belediye Başkan Yardımcısı eski Kulüp Başkanı Hüseyin Çalışkan’ın otelde toplantı düzenleyerek kamuoyuyla paylaştığı yeni stat projesi o dönem de çok tartışılmıştı. Kocaoğlu’nun onay vermediği bu alana stat yapılması işi askıya alındı. Otobanın kenarında Çiğli-Karşıyaka arasındaki araziye şimdi İller Bankası ortak edildi. Yani Kocaoğlu’nun dediği gibi özel mülke kamu bulaştı. Doğal olarak kanunen plan yapma yetkisi olan kurumlar arasında yer alan İller Bankası’nı yanına alan Kaya’nın başka kimseye zaten ihtiyacı yok. Açık spor alanından başka bir şey yapılamayan alanı geçmişte 45 milyon TL’ye her şeyiyle kelepir fiyata satın alan akıllı işadamı kamuya yeşil alan-cami-okul alanı terklerini yaptıktan sonra kalan 40 dönüme inşaat hakkı kazanmış oldu. Metrekaresi 15 bin TL’ye satılan “imarlı arsa” dopingini alan Kaya, yapacağı 100 metrekarelik bir dairenin tanesini 1 milyon TL’ye satacak!

Gelelim ikinci araziye ve niteliklerine… Toplam 15 bin 500 metrekare alanın sahibi ve yetkili ismi İZKA İnşaat’ın Sahibi Azad Yeşil.  İzmir’de farklı projelere imza atan ve TOKİ-Emlak GYO’nun yakından tanıdığı isim olan Yeşil’in arsasına da İller Bankası ortak oldu. Bu arazinin 9 bin metrekaresi yeşil alan-otopark ve park için ayrılmış durumda.  Sadece 6 bin 500 metrekaresine inşaat yapılacak. Burayı büyük araziden ayıran önemli bir fark var. Yeşil’in arazisi “kapalı spor alanı” olarak imar planlarına işlenmiş ve öyle satılmış. Yani inşaat yapma hakkı diğeri ile karşılaştırıldığında var. Altay Alsancak Stadı’na benzer imar hakkını kazanan bu yerde konut yapılabilir miydi? Tabi ki hayır! Yeni düzenlemeyle buraya da konut yapılacak. Zayiat fazla olsa da inşaat yapma hakkı kazanmış olacak.

İki arazi sahibinin de imar planlarında açık ya da kapalı fark etmez spor alanı imarlı arsasının “kamu” tarafından istimlak edilmesi yani kamulaştırılması gerekiyor.  Mülkü elinde bulunduranlar ya spor salonu yapıp işletecek ya da kamu kurumlarının tasarruflarını bekleyecek. Yoğun konut ve ticaretin olduğu alanda işi inşaat yapmak ve müteahhit olanların tenis kortu, masa tenisi, basketbol sahası, yüzme havuzu yapacak hali yok!

Burada meselenin püf noktası şudur;  sorun TOKİ ya da Emlak GYO tarafından imar planlarında “konut ya da ticaret” alanı olmayan yeşil alanların, park ve spor alanlarının satılması, pazarlanmasıdır! Müteahhit yıllar önce burayı “elbet bir gün güneş doğacak” mantığıyla ucuza kapatmış, satın almış olabilir. Ticaret yapana göre sorun da görülmeyebilir. Fakat kamuya terk edilmesi gereken alanlar ne yazık ki başta Karşıyaka ve Mavişehir bölgelerinde satılmış, imara açılmıştır. Sorun arazilerin “ediniminden” itibaren başlamaktadır.

İşte Kocaoğlu’nun da tepki göstermesine neden olan meselenin aslı-özü budur! 

Son Söz;  İzmir’de yaşayanların, bu kentin havasını soluyanların istediği, talep ettiği tek şey vardır. O da İstanbul’a benzeyen İzmir’de YAŞAMAMAK!