"Öğrencilerim, anneleri yanında olmayan yavru kedileri, yaralı kedileri bana getiriyor. Bir kedi geldiğinde akşama kadar sınıf sınıf geziyorum. Bir öğrenciye ya da onların bir tanıdıklarına sahiplendiriyorum. Akşama kadar kaybolmasın, diye de kedileri derslere sokuyoruz. Çocuklar bu durumu çok kanıksadı. Yavru kedilere merhamet etmeyen bireyler yetiştirmek istemiyorum. Yaralı gördüğü bir kediyi sokakta bırakan bir çocuğun, ileride topluma yararlı, iyi kalpli biri olacağını düşünemiyorum. Bu dünyada üstün değiliz, sadece zeka gibi özelliklerimiz bakımından üstünüz. Bunun getirdiği bir sorumluluk olmalı. Diğer canlıların yaşam hakkına müdahale etmeyip, onlar için elimizden geleni yapmalıyız. Kediler dersi etkilemiyor. Matematik dersine giren arkadaşım, arada kediyi alıyor 5 dakikalığına, çocuklar tekrar motive oluyor. Çizim yaparken aslında canlı modelden çizim yapılır fakat bizim böyle bir imkanımız yok. Biz burada karakalem örnekler üzerinden çiziyoruz. Yavru kediler bizim canlı modelimiz oluyor. Bugüne kadar bu şekilde onlarca kedi sahiplendirdim. Hasta kedileri tedavi ediyorum. Evimde de biri görme engelli iki kedim var. Hayvan sahiplenmek isteyenlerin de önceliği engelli hayvanlar olsun."