"Özellikle sabahleyin motosikletle evden çıktığımda İkiçeşmelik Caddesi'nde beni bekleyenlerin olduğunu bilmek yani o motor sesini duyup da üzerine çıkıp, önce kendilerini sevdirip sonra yemek yemelerini görmek beni mutlu ediyor. Ben de onlar için hayatın bir kenarından tutuyorum. Benim hafta tatilim yok ne kadar hasta olsam bile motorumla beraber 365 gün onları beslemeye geliyorum."