Artık hastalık iyice artmış; vücudunda su toplanmaya başlanmıştı. Ancak bu önlemlere karşın, Gazi’nin hastalığı artıyordu. Karın bölgesinde toplanan bu sıvı ona dayanılmaz acılar vermekteydi. Doktorlarından M. Kemal Öke, Eylül ayı içinde Gazi’nin karın boşluğundan şırınga ile 12 litre kadar su aldı… Ancak bu çözüm Gaziye geçici bir rahatlama sağlasa da çözüm değildi. Böyle rahatladığı anlardan birinde, odasında asılı olan bir tabloda salkım söğütlere bakmış ve yanında bulunan Afet Hanıma; “Ben iyileştiğim zaman böyle bir yere gidelim. Bir ev olsun orada ve her şeyden uzak sade bir hayat yaşayalım…” demişti… Bu onun en önemli özlemlerinden biriydi... Sade ve sessiz bir yaşam sürmek ve ömrünü böyle tamamlamak...