"Rahmetli annemi, oğlumu ve kız kardeşimi kaybettikten sonra 'kefenin cebi yok' dedim. Burayı, bağış işlerini organize etmek için grubuma açtım. Her hafta burada toplanıyoruz. Herkes ördüklerini buraya getiriyor. Malzemeleri kargolayıp kolileri gereken okullara gönderiyoruz. Bunun öncülüğünü ettiğim için çok mutluyum. Çok çocuğa ulaşıyoruz. Benim oğlum odasını, bilgisayarını çok severdi ama her şeyini bırakıp gitti. Bu dünya yalan dünya. Yeni nişanlanmıştı, 4 yıl önce kalp krizinden öldü. Bu arkadaşlarımın sayesinde kendimi buldum. Psikolojik olarak da bana tedavi gibi oldu. Hiçbir ilaca gerek kalmadan ayaklarımın üzerinde duruyorum."